Essentiële Amsterdammers

In de jaren '60 werd Amsterdam 'Het Magisch Centrum' genoemd

Amsterdam is wellicht de meest raadselachtige stad ter wereld. Je kunt hier jaren wonen en nog steeds niet weten wat echt de dingen in beweging zet.

Het is een kleine plaats met een enorme reputatie. Ondanks dat het wordt erkend als een van 's werelds grote steden, is de hoofdstad van Nederland met minder dan een miljoen inwoners niet zoals Parijs of Londen. Er is hier geen Big Ben of Eiffeltoren, en wanneer de vijf miljoen jaarlijkse bezoekers van Amsterdam worden gevraagd waarom ze komen, antwoorden ze, Voor de sfeer. Ja, er zijn genoeg dingen te doen in Amsterdam; ze bezoeken het fabuleuze Van Gogh museum, zien Anne Frank's huis (en maken een boottocht door de historische grachten) - maar hun voornaamste interesse is om de speciale omgeving in zich op te nemen.

In de jaren '60 werd Amsterdam 'Het Magisch Centrum' genoemd, en voor mij vat dat de speciale kwaliteit van deze stad samen die bezoekers en expats van over de hele wereld betovert.

Mijn ambitie was om die unieke essentie van de stad vast te leggen in een boek, maar ik wist niet hoe ik dat moest doen. Ik was hierover aan het nadenken op Koninginnedag, een enorme straatfeest dat plaatsvindt in de hele stad op 30 april (de beste dag om te bezoeken, veruit - maar boek vooraf, het is druk!) Een kleine Amerikaanse zangeres speelde uit een raam op de eerste verdieping aan de Prinsengracht. Onder de naam Lake Montgomery ontdekte ik later dat ze uit New Orleans kwam, een verliefdheid op de stad ontwikkelde en begon te busken op straten en op te treden in intieme muzieklocaties verspreid door de stad. We ontmoetten elkaar en ze vertelde me over voormalige kraakpanden zoals OT301 en 't Blijvertje, en ik ging naar haar cd-presentatie in de Dwaze Zaken waar ze haar melancholische liefdesverhaal, 'Amsterdam', speelde.

Deze toevallige ontmoeting zette me aan het denken. Vertel het verhaal van Amsterdam in de woorden van de mensen die het vormen. Hier is meer over Lake's liefde voor haar nieuwe thuis.

Terwijl je door de straten wandelt, zie je voortdurende renovatie. Niet verrassend als je bedenkt dat Amsterdam is gebouwd op zand en modder. En waar er renovatie is, is er onvermijdelijk een boodschap van de anonieme straatartiest, Laser 3.14.

Zijn tags hebben me de laatste paar jaar aangesproken vanwege mijn fascinatie voor woordspelingen; altijd een zin met zijn vertrouwde gespoten handschrift, altijd een gedachte of emotie opgeroepen. Zijn werk is een onderdeel geworden van de architectuur en het landschap van Amsterdam. Het was niet makkelijk om hem te ontmoeten - hoe neem je contact op met een anoniem personage? Maar via de Amsterdamse roddels kwamen we oog in oog te staan. Hier is zijn kijk op zijn geboortestad.

Toen bekend werd dat ik op zoek was naar unieke personages, stuurde iemand me een bericht waarin stond: "Als je een boek schrijft over Amsterdam, moet je Hanky Panky interviewen!" Een beetje googelen bracht me naar de site van de meest beroemde - en beruchte - tatoeëerder van de stad, Henk Schiffmacher.

Red Hot Chili Peppers, Kurt Cobain en Robbie Williams zijn slechts enkele van de namen die Henk heeft ingeschreven. Hij lijkt op een kruising tussen een yeti en een Hell's Angel, en kan behoorlijk nors zijn: krijg hem op een slechte dag in zijn tatoeagesalon en je kunt je geroosterd voelen en naar de deur rennen! Maar als iemand de essentie van de creatieve geest van Amsterdam vastlegt, is hij het. Hij is een ware autoriteit op het gebied van de tatoeagekunst, nadat hij onlangs het Tattoo Museum heeft geopend. Hier is zijn verhaal over het zijn van een Amsterdammer bijna veertig jaar lang.

Nederlandse humor verschilt niet zoveel van Britse of Amerikaanse humor: Nederlanders groeien op met het kijken naar Engelstalige tv-programma's met ondertitels, vandaar hun gemakkelijke vermogen om Engels te spreken en hun liefde voor Cheers en Fawlty Towers. De belangrijkste komiek van Nederland, Youp van 't Hek, staat al tientallen jaren centraal in het cabaret, en pakt jaarlijks theater Carre wekenlang in. We ontmoetten elkaar in Marcella, een klassiek Amsterdams bruin café: zo genoemd vanwege de oude gewoonte om de lokale bevolking zware zelfgerolde sigaretten te laten roken en de caféwanden bruin te verven in voorbereiding op natuurlijke nicotinevlekken. Youp schreef een exclusief stuk om zijn haat-liefdeverhouding met Amsterdam te vertellen, en hij leest het hier voor.

Het interviewen voor het boek bracht me op een jaar durende ervaring van ontmoetingen met fascinerende personages terwijl ik nieuwe Amsterdamse muzieklocaties, kunstgalerijen en ondernemersmeet-ups ontdekte. Ik kwam oog in oog te staan met Amsterdamse helden, protesteerde tegen anti-homo-geweld, zat een avond in een raam van de Wallen en voerde twee interviews in de Nederlandse Tweede Kamer.

Dus als je de ware essentie van de hoofdstad van Nederland wilt ontdekken, stel ik voor dat je een wandeling maakt langs de grachtencirkel, stopt bij een Amsterdams café dat er wat groezelig uitziet, praat met de barman en zie wat voor soort personages je ontmoet.

Je zou zomaar je eigen essentie van Amsterdam kunnen ontdekken onderweg.